6 Ekim 2011 Perşembe
17
Uyuyup uyandığımda mutluluğaydı yürüyüşüm.''Yeni gün, YENİ YAŞ, Yeni umut'' derken mutluluğa bürünmüşüm... Sonu yok sanki?! Hep bana uğrar sonlar halbuki!
Tekrar uyumaktı beni korkutan...
-''Ya uyanamazsam?!''
Birden daha da kötüsünü düşündüm istemeyerek:
-''Ya hiç uyanmamışsam!!!''
Her şey benimle uyuyup uyansa ne çıkardı sanki??? Her gece sarılıp uyuduğumu hiçbir sabah yanımda bulamadım... Her yeni güne, giderken bıraktıkları birkaç acıyla başladım... Şimdi yüreğimi yokladığımda herkes, her şey yerli yerinde... Ama çoğu zaman yoklayacak bir yürek bile yok yerinde!!!
Kendimi bildim bileli varlığımı sorguladığım şu hayatta, ilk defa yokluğumdan korktum! Her sabah ''Yeni gün!'' diye sevinip yaşamın ''ÖLÜME YÜRÜYÜŞ...'' olduğunu unutan sizlere, bugün ben de katıldım... İLK VE SON KEZ... Onlardan olduğum için affet beni Tanrı'm...
[03.09.2008 - doğumgünümden bir gün önce; günlükten]
BÜYÜ(LEN)MEK
Büyüdüm; büyülendim
Oysa ne tatlıydı çocukluk…
En fazla düşünce ağlardım,
Şimdi yürekten ağlamalarım
Sen büyülenme bebek!
Dalma sahte hülyalara
Aniden uyandığında
Batakalırsın kabuslara
Sen büyülenme bebek!
Hep oyuncakların olsun yanında
Yalnız kaldığını anladığında
Sıkı sıkı sarıl onlara
Sen büyülenme bebek!
Bırak o kardeşin kalsın
Yar dediğin acıtır canını;
Geceleri adını sayıklarsın
Sen büyülenme bebek!
Hiç susma olanlar karşısında
İçine attıklarında yok olma
Yastığına gömülüp ağlama
Sen büyülenme bebek!
Aldanma sakın aynalara
Yalan dünyada kalacak olan,
Sadece ismindir unutma
Sen büyülenme bebek!
Bu dünyanın kurallarına uyma
Her halükarda kazanacak olan
Bu dünyadır; bunu anla!
Büyümeki büyülenme bebek
Her şeyden geç kendinden geçme,
Geçmişe takılıp geleceği yoketme,
Sen varsın hayatının başrolünde!
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)