6 Ekim 2011 Perşembe

17


Uyuyup uyandığımda mutluluğaydı yürüyüşüm.''Yeni gün, YENİ YAŞ, Yeni umut'' derken mutluluğa bürünmüşüm... Sonu yok sanki?! Hep bana uğrar sonlar halbuki!

Tekrar uyumaktı beni korkutan...
-''Ya uyanamazsam?!''
Birden daha da kötüsünü düşündüm istemeyerek:
-''Ya hiç uyanmamışsam!!!''

Her şey benimle uyuyup uyansa ne çıkardı sanki??? Her gece sarılıp uyuduğumu hiçbir sabah yanımda bulamadım... Her yeni güne, giderken bıraktıkları birkaç acıyla başladım... Şimdi yüreğimi yokladığımda herkes, her şey yerli yerinde... Ama çoğu zaman yoklayacak bir yürek bile yok yerinde!!!

Kendimi bildim bileli varlığımı sorguladığım şu hayatta, ilk defa yokluğumdan korktum! Her sabah ''Yeni gün!'' diye sevinip yaşamın ''ÖLÜME YÜRÜYÜŞ...'' olduğunu unutan sizlere, bugün ben de katıldım... İLK VE SON KEZ... Onlardan olduğum için affet beni Tanrı'm...


[03.09.2008 - doğumgünümden bir gün önce; günlükten]

BÜYÜ(LEN)MEK



Büyüdüm; büyülendim
Oysa ne tatlıydı çocukluk…
En fazla düşünce ağlardım,
Şimdi yürekten ağlamalarım

Sen büyülenme bebek!
Dalma sahte hülyalara
Aniden uyandığında
Batakalırsın kabuslara

Sen büyülenme bebek!
Hep oyuncakların olsun yanında
Yalnız kaldığını anladığında
Sıkı sıkı sarıl onlara

Sen büyülenme bebek!
Bırak o kardeşin kalsın
Yar dediğin acıtır canını;
Geceleri adını sayıklarsın

Sen büyülenme bebek!
Hiç susma olanlar karşısında
İçine attıklarında yok olma
Yastığına gömülüp ağlama

Sen büyülenme bebek!
Aldanma sakın aynalara
Yalan dünyada kalacak olan,
Sadece ismindir unutma

Sen büyülenme bebek!
Bu dünyanın kurallarına uyma
Her halükarda kazanacak olan
Bu dünyadır; bunu anla!

Büyümeki büyülenme bebek
Her şeyden geç kendinden geçme,
Geçmişe takılıp geleceği yoketme,
Sen varsın hayatının başrolünde!